Tatildeyim, dinleniyorum, ama bakýn bakalým nelerle uðraþýyorum. Tanýk olduðum bir tartýþma beni aþtý. Tatil için yorucu bu tartýþmaya tanýklýðým dakikalarca sürdü.

 

“Senin sevdiðin ama benim sevmediðimi düþündüðüm çünkü çok da iyi tanýmadýðým bir yazarýn, senin okuyup ta sevmediðin bir kenara attýðýn kitabýný, ben okuyup ta beðenince anladým ki bu yazar okunasý ve beðenilesi bir yazar ama eskiden senin sevdiðin fakat benim sevmediðim bu yazar senin için artýk eskiden beðendiðin ve eskisi kadar sevmediðin bir yazar oldu ve onun kitaplarýný okumaktan vazgeçtin. Acaba bu sana yetiþemememden mi kaynaklanýyor yoksa bu yazarda yüzeysel gibi görünen derinliðin farkýna varmak konusunda yýllardan beri gelen deneyimimle ben daha mý iyiyim?

 

“Hayýr sen benim için geçmiþte kalan bir deneyimin baþlangýç basamaklarýndasýn, eminim ki birkaç kitap sonrasýnda bu yazar da benim için olduðu gibi senin için de geçmiþte kalan bir deneyim olacaktýr.”

 

Düþünün bakalým bu tartýþma nerede ve kimler arasýnda geçiyor.

 

Doðru cevabý bilenler anlayacaklar ki ben cennetlik bir koca ve eli öpülesi bir babayým. Baþka kim yoðun bir çalýþma döneminden sonra gelen kýsa tatilinde böyle bir tartýþmanýn ortasýnda hayatta kalma mücadelesi verebilir ki…