Uzun yýllar önce gibi geliyor ama aslýna bakarsanýz çok da olmadý 11 yýl önce idi. Bir kýzým oldu. Dünyalar benim olmuþtu. Bambaþka bir duygu, insan kucaðýna alana kadar anlatýlanlarýn hiçbir önemi yok. Kimse tarif edememiþ o duyguyu, hiçbiri tanýdýk gelmedi yaþadýklarýmýn ya da demiþlerdi diye geçirmedim aklýmdan. Her günü sürpriz doluydu. Babam daha da büyümüþtü gözümde. Bizler için yaptýklarýný daha iyi anlamýþtým. Bütün hayatýný, kariyerini, varýný yoðunu bizlerin yoluna serdiðini, düþündükçe daha net görüyordum artýk. Demek ki baba olmak böyle bir þeydi.

Odasýna girdim, acaba madalyalarýný aldý mý giderken diye bakmaya. Odasýnda hiç bir þey deðiþmesin istemiþtik. Her an dönecekmiþ gibi, yada her an dönebileceðini bilsin diye. Sonra mutfaða döndüm. Buzdolabýný açtým içecek bir þeyler almak için. Kapakta bana aldýðý magneti gördüm. Üzerinde “Herkes baba olabilir, ama babiþko olmak kolay deðildir.” yazýyordu.

Güçlü olsun, özgüveni olsun, sosyal olsun ve herkese eþit mesafede olabilsin istiyorsunuz. Hayatta baþarýlý olmasý için öncelikle kendi ile barýþýk olsun diye uðraþýyorsunuz. O bunu baþardýðýnda ise, daha 11 yaþýnda ama sizin ona ihtiyacýnýz olduðu kadar size ihtiyaç duymayan, bir birey oluyor. O zamanda sizi karþýsýna oturtup, “bakýn biliyorum benim içinde çok kolay olmayacak ama bunu yapmak istiyorum. Ýlerisi için böyle gerekiyor, siz de benim daha iyi okullarda okuyup baþarýlý olmamý istemez misiniz?” diye baþlayan uzun bir nutuk dinliyorsunuz.

Adýný Sýla koymak istediðimizde Hikmet Çetinkaya ben piþmaným koymayýn sakýn, bizimki Kanada da , yýllardýr sýla hasreti çekiyoruz. Ýleride sizde çok piþman olursunuz gelin Yaðmur koyun, Su koyun ama Sýla koymayýn demiþti. Kulak asmamýþtým söylediklerine Sýla kadar güzel, duru, nazlý bir isim var mý? Ben sýlamý sýlam diye baðrýma basmaz isem ne tadý var özlemin.

Þimdi Nazým Hikmet’i biraz daha iyi anlýyorum. Hiçbir þeye benzemiyor bu Sýla hasreti. Allah kimseye çektirmesin…